Początki Halloween sięgają starożytności. Większość przekazów wskazuje na Samhain, jako przodka Halloween – celtycki festiwal, który czcił przenikanie się świata fizycznego i duchowego, odbywający się w okresie końca sezonu żniwnego.

 

Starożytni Celtowie, którzy żyli 2000 lat temu na obszarze dzisiejszej Irlandii, Wielkiej Brytanii i północnej Francji, świętowali Samhaina w połowie między równonocą jesienną a przesileniem zimowym. Wierzyli oni, że podczas Samhain bariera pomiędzy światem fizycznym a duchowym zostaje przełamana. Obrzędnicy spodziewali się odwiedzających ziemię zmarłych przodków. Aby złe duchy nie miały pokusy zabrania ich ze sobą, przebierali się za zwierzęta i potwory. Podczas ceremonii palono ogromne święte ogniska, a na nich, w ofierze celtyckim bóstwom, plony i zwierzęta

W VII wieku Kościół Katolicki ustanowił 1 listopada dniem Wszystkich Świętych, upamiętniającym wszystkich świętych kościoła. W IX wieku wpływ chrześcijaństwa rozprzestrzenił się na ziemie celtyckie, mieszał się ze starszymi celtyckimi obrzędami i stopniowo je wypierał. W 1000 r. n.e. kościół ustanowił 2. listopada Dzień Zaduszny, dzień ku czci zmarłych.

 

Dzień Zaduszny obchodzono, podobnie jak Samhain, z wielkimi ogniskami, paradami i przebieraniem się za świętych, aniołów i diabłów. Dziś powszechnie uważa się, że kościół próbował zastąpić celtyckie święto zmarłych podobnym świętem kościelnym

 

Święto Wszystkich Świętych nazywano również All-hallows lub All-hallowmas. Obie te nazwy pochodziły z języka środkowoangielskiego, gdzie Alholowmesse oznaczało Dzień Wszystkich Świętych. Noc przed nim, tradycyjną noc Samhain w religii celtyckiej, zaczęto nazywać All-Hallows Eve, i w końcu Halloween